ब्राह्मण क्यों देवता ?

👉�ब्राह्मण क्यों देवता ?
👇
•पृथिव्यां यानी तीर्थानि तानी तीर्थानि सागरे ।
सागरे  सर्वतीर्थानि पादे विप्रस्य दक्षिणे ।।
चैत्रमाहात्मये तीर्थानि दक्षिणे पादे वेदास्तन्मुखमाश्रिताः  ।
सर्वांगेष्वाश्रिता देवाः पूजितास्ते तदर्चया  ।।
अव्यक्त रूपिणो विष्णोः स्वरूपं ब्राह्मणा भुवि ।
नावमान्या नो विरोधा कदाचिच्छुभमिच्छता ।।

•अर्थात पृथ्वी में जितने भी तीर्थ हैं वह सभी समुद्र में मिलते हैं और समुद्र में जितने भी तीर्थ हैं वह सभी ब्राह्मण के दक्षिण पैर में  है । चार वेद उसके मुख में हैं  अंग में सभी देवता आश्रय करके रहते हैं इसवास्ते ब्राह्मण को पूजा करने से सब देवों का पूजा होती है । पृथ्वी में ब्राह्मण जो है विष्णु रूप है इसलिए  जिसको कल्याण की इच्छा हो वह ब्राह्मणों का अपमान तथा द्वेष  नहीं करना चाहिए ।
👇
•देवाधीनाजगत्सर्वं मन्त्राधीनाश्च देवता: ।
ते मन्त्रा: ब्राह्मणाधीना:तस्माद् ब्राह्मण देवता ।

•अर्थात् सारा संसार देवताओं के अधीन है तथा देवता मन्त्रों के अधीन हैं और मन्त्र ब्राह्मण के अधीन हैं इस कारण ब्राह्मण देवता हैं ।    
🌹उत्तम ब्राम्हण की महिमा🌹
👇
ऊँ जन्मना ब्राम्हणो, ज्ञेय:संस्कारैर्द्विज उच्चते।
विद्यया याति विप्रत्वं,
त्रिभि:श्रोत्रिय लक्षणम्।।

ब्राम्हण के बालक को जन्म से ही ब्राम्हण समझना चाहिए।
संस्कारों से "द्विज" संज्ञा होती है तथा विद्याध्ययन से "विप्र"
नाम धारण करता है।

जो वेद,मन्त्र तथा पुराणों से शुद्ध होकर तीर्थस्नानादि के कारण और भी पवित्र हो गया है,
वह ब्राम्हण परम पूजनीय माना गया है।
👇
ऊँ पुराणकथको नित्यं,
     धर्माख्यानस्य सन्तति:।
अस्यैव दर्शनान्नित्यं,
अश्वमेधादिजं फलम्।।

जिसके हृदय में गुरु,देवता,माता-पिता और अतिथि के प्रति भक्ति है।
जो दूसरों को भी भक्तिमार्ग पर अग्रसर करता है,
जो सदा पुराणों की कथा करता और धर्म का प्रचार करता है ऐसे ब्राम्हण के दर्शन से ही अश्वमेध यज्ञों का फल प्राप्त होता है।

पितामह भीष्म जी पुलस्त्य जी से पूछा--
गुरुवर!मनुष्य को देवत्व, सुख, राज्य, धन, यश, विजय, भोग, आरोग्य, आयु, विद्या, लक्ष्मी, पुत्र, बन्धुवर्ग एवं सब प्रकार के मंगल की प्राप्ति कैसे हो सकती है?
यह बताने की कृपा करें।
👇
पुलस्त्यजी ने कहा--
राजन!इस पृथ्वी पर ब्राम्हण सदा ही विद्या आदि गुणों से युक्त और श्रीसम्पन्न होता है।
तीनों लोकों और प्रत्येक युग में विप्रदेव नित्य पवित्र माने गये हैं।
ब्राम्हण देवताओं का भी देवता है।
संसार में उसके समान कोई दूसरा नहीं है।
वह साक्षात धर्म की मूर्ति है और सबको मोक्ष का मार्ग प्रशस्त करने वाला है।

ब्राम्हण सब लोगों का गुरु,पूज्य और तीर्थस्वरुप मनुष्य है।
👇
पूर्वकाल में नारदजी ने ब्रम्हाजी से पूछा था--
ब्रम्हन्!किसकी पूजा करने पर भगवान लक्ष्मीपति प्रसन्न होते हैं?"

ब्रम्हाजी बोले--जिस पर ब्राम्हण प्रसन्न होते हैं,उसपर भगवान विष्णुजी भी प्रसन्न हो जाते हैं।
अत: ब्राम्हण की सेवा करने वाला मनुष्य निश्चित ही परब्रम्ह परमात्मा को प्राप्त होता है।
ब्राम्हण के शरीर में सदा ही श्रीविष्णु का निवास है।

जो दान,मान और सेवा आदि के द्वारा प्रतिदिन ब्राम्हणों की पूजा करते हैं,
उसके द्वारा मानों शास्त्रीय पद्धति से उत्तम दक्षिणा युक्त सौ अश्वमेध यज्ञों का अनुष्ठान हो जाता है।

जिसके घरपर आया हुआ ब्राम्हण निराश नहीं लौटता,
उसके समस्त पापों का नाश हो जाता है।
पवित्र देशकाल में सुपात्र ब्राम्हण को जो धन दान किया जाता है वह अक्षय होता है।
वह जन्म जन्मान्तरों में फल देता है,
उनकी पूजा करने वाला कभी दरिद्र, दुखी और रोगी नहीं होता है।
जिस घर के आँगन में ब्राम्हणों की चरणधूलि पडने से वह पवित्र होते हैं वह तीर्थों के समान हैं।
👇
ऊँ न विप्रपादोदककर्दमानि,
न वेदशास्त्रप्रतिघोषितानि!
स्वाहास्नधास्वस्तिविवर्जितानि,
श्मशानतुल्यानि गृहाणि तानि।।

जहाँ ब्राम्हणों का चरणोदक नहीं गिरता,
जहाँ वेद शास्त्र की गर्जना नहीं होती,
जहाँ स्वाहा,स्वधा,स्वस्ति और मंगल शब्दों का उच्चारण नहीं होता है।
वह चाहे स्वर्ग के समान भवन भी हो तब भी वह श्मशान के समान है।
👇
भीष्मजी!पूर्वकाल में विष्णु भगवान के मुख से ब्राम्हण, बाहुओं से क्षत्रिय, जंघाओं से वैश्य और चरणों से शूद्रों की उत्पत्ति हुई।

पितृयज्ञ(श्राद्ध-तर्पण), विवाह, अग्निहोत्र, शान्तिकर्म और समस्त मांगलिक कार्यों में सदा उत्तम माने गये हैं।

ब्राम्हण के मुख से देवता हव्य और पितर कव्य का उपभोग करते हैं।
ब्राम्हण के बिना दान,होम तर्पण आदि सब निष्फल होते हैं।
👇
जहाँ ब्राम्हणों को भोजन नहीं दिया जाता,वहाँ असुर,प्रेत,दैत्य और राक्षस भोजन करते हैं।

ब्राम्हण को देखकर श्रद्धापूर्वक उसको प्रणाम करना चाहिए।

उनके आशीर्वाद से मनुष्य की आयु बढती है,वह चिरंजीवी होता है।
ब्राम्हणों को देखकर भी प्रणाम न करने से,उनसे द्वेष रखने से तथा उनके प्रति अश्रद्धा रखने से मनुष्यों की आयु क्षीण होती है,
धन ऐश्वर्य का नाश होता है तथा परलोक में भी उसकी दुर्गति होती है।
👇
चौ- पूजिय विप्र सकल गुनहीना।
शूद्र न गुनगन ग्यान प्रवीणा**।।
👇
कवच अभेद्य विप्र गुरु पूजा।
एहिसम विजयउपाय न दूजा।।
रामचरित मानस......
👇
ऊँ नमो ब्रम्हण्यदेवाय,
       गोब्राम्हणहिताय च।
जगद्धिताय कृष्णाय,
        गोविन्दाय नमोनमः।।

जगत के पालनहार गौ,ब्राम्हणों के रक्षक भगवान श्रीकृष्ण जी कोटिशःवन्दना करते हैं।

जिनके चरणारविन्दों को परमेश्वर अपने वक्षस्थल पर धारण करते हैं,
उन ब्राम्हणों के पावन चरणों में हमारा कोटि-कोटि प्रणाम है।।
ब्राह्मण जप से पैदा हुई शक्ति का नाम है,
ब्राह्मण त्याग से जन्मी भक्ति का धाम है।

ब्राह्मण ज्ञान के दीप जलाने का नाम है,
ब्राह्मण विद्या का प्रकाश फैलाने का काम है।

ब्राह्मण स्वाभिमान से जीने का ढंग है,
ब्राह्मण सृष्टि का अनुपम अमिट अंग है।

ब्राह्मण विकराल हलाहल पीने की कला है,
ब्राह्मण कठिन संघर्षों को जीकर ही पला है।

ब्राह्मण ज्ञान, भक्ति, त्याग, परमार्थ का प्रकाश है,
ब्राह्मण शक्ति, कौशल, पुरुषार्थ का आकाश है।

ब्राह्मण न धर्म, न जाति में बंधा इंसान है,
ब्राह्मण मनुष्य के रूप में साक्षात भगवान है।

ब्राह्मण कंठ में शारदा लिए ज्ञान का संवाहक है,
ब्राह्मण हाथ में शस्त्र लिए आतंक का संहारक है।

ब्राह्मण सिर्फ मंदिर में पूजा करता हुआ पुजारी नहीं है,
ब्राह्मण घर-घर भीख मांगता भिखारी नहीं है।

ब्राह्मण गरीबी में सुदामा-सा सरल है,
ब्राह्मण त्याग में दधीचि-सा विरल है।

ब्राह्मण विषधरों के शहर में शंकर के समान है,
ब्राह्मण के हस्त में शत्रुओं के लिए परशु कीर्तिवान है।

ब्राह्मण सूखते रिश्तों को संवेदनाओं से सजाता है,
ब्राह्मण निषिद्ध गलियों में सहमे सत्य को बचाता है।

ब्राह्मण संकुचित विचारधारों से परे एक नाम है,
ब्राह्मण सबके अंत:स्थल में बसा अविरल राम है..

લગન કદાચ થઇ જશે પણ..

Aa jarur vanchjo

માં: – દીકરી તારા માટે દુનિયા નું સારા માં સારું ઠેકાણું ગોત્યું છે …. તું રાજ કરીશ , રાજ .
દીકરી: – લે લે એવું તે સુ છે એ ઠેકાણા માં કે એમુરતિયામાં ?
માં : – અરે છોકરો તો દેખાવડો ને હીરો જેવો છે .અરે સારા માં સારું તો એ છે કે, એના માં બાપ બેય ભગવાન ને પ્યારા થઇ ગયા છે . 2 બેનું છે પણ બેય વિદેશ માં પરણાવેલી છે ને એનો મોટો ભાઈ પણ જુદો મદ્રાસ માં રહે છે .
અરે એક વાત તો તને કેવાનું ભૂલીજ ગઈ કે છોકરાને સવારે તો જાતે બનાવેલી જ ચા ભાવે એટલે તારે વેલુ ઉઠવુંય નહિ પડે, અને છોકરાને બપોરે કંપની માં જ જમવાનું હોય છે . અને રાત્રે તો એ સાદું જ ખાય છે એટલે તારે રં।ધવાની માથા કૂટ લગભગ નથી . રાજ કરીશ રાજ તું તો . હૂતો ને હુતી બેજ . કોઈ સગાવાલા કુંટુંબ કબીલા ની તારે કઈ ઝંઝટ નહિ .
દીકરી : – માં તો તો બૌ સારું પણ માં એક વાત પૂછું ? આપડે ભાઈ માટે ગોતીએ છીએ એ છોકરી ની માં પણ તારી જેમ જ વિચારશે તો ? તો તો ભાઈ નું તો લગન કોઈ દી નહિ થ।ઇ ને? હું ગામ માં પરણીશ , માં તું ને પપ્પા બેય જીવો છો ને મોટાભાઈ ને ભાભી બેય ભેગા જ રહે છે ને આપડા ઘર માં અને આપડે તો ઘર માં બધાય ખાવા પીવા ના કેવા શોખીન છીએ ને ભેગા બેસી ને નિત નવું રાંધીએ છીએ ને ખાઈએ છીએ .
માં , સાચું કવ તો મારું તો લગન કદાચ થઇ જશે પણ ભાઈ ના લગન તો નહિ જ થાય , એક માં તરીકે નું તારું વલણ જોતા લાગે છે

अपने कर्म करते चलो

रात के समय एक दुकानदार अपनी दुकान
बन्द ही कर रहा था कि एक 🐕कुत्ता दुकान में आया ..
,
उसके मुॅंह में एक थैली थी, जिसमें सामान की
लिस्ट और पैसे थे ..😛👇
,
दुकानदार ने पैसे लेकर सामान उस
थैली में भर दिया ...😛
,
🐕कुत्ते ने थैली मुॅंह मे उठा ली और चला गया😍
,
दुकानदार आश्चर्यचकित होके कुत्ते के पीछे
पीछे गया ये देखने की इतने समझदार
🐕कुत्ते का मालिक कौन है ...😛
,
🐕कुत्ता बस स्टाॅप पर खडा रहा, थोडी देर बाद
एक बस आई जिसमें
चढ गया ..😂😁
,
कंडक्टर के पास आते ही अपनी गर्दन आगे
कर दी, उस के गले के बेल्ट में पैसे और
उसका पता भी था😛
,
कंडक्टर ने पैसे लेकर टिकट 🐕कुत्ते के गले के
बेल्ट मे रख दिया😍
,
अपना स्टाॅप आते ही 🐕कुत्ता आगे के दरवाजे पे
चला गया और पूॅंछ हिलाकर कंडक्टर
को इशारा कर दिया
और बस के रुकते ही उतरकर चल दिया ..😛😍
,
दुकानदार भी पीछे पीछे चल रहा था ...
,
कुत्ते ने घर का दरवाजा अपने पैरोंसे
२-३ बार खटखटाया ...😍😍
,
अन्दर से उसका मालिक आया और लाठी से
उसकी पिटाई कर दी ..😛😛
,
दुकानदार ने मालिक से इसका कारण पूछा .. ??😛😛
,
मालिक बोला .. "साले ने मेरी नींद खराब कर दी,
✒चाबी साथ लेके नहीं जा सकता था गधा"😛
,
,
जीवन की भी यही सच्चाई है .. 😛😍
,
आपसे लोगों की अपेक्षाओं का
कोई अन्त नहीं है ..😛
,
जहाँ आप चूके वहीं पर लोग बुराई निकाल लेते हैं और पिछली सारी अच्छाईयों को भूल जाते हैं ..😛😍
,
इसलिए अपने कर्म करते चलो, लोग
आपसे कभी संतुष्ट नहीं होएँगे।।😍
,
अगर दिल को छुआ हो तो शेयर जरूर कीजियेगा

દીકરો દસમામાં આવ્યો

માણીએ કવિ તુષાર શુકલની આ રચના.

“કવિતાની છાલ તમે છોડો કે,
દીકરો દસમામાં આવ્યો
કોક ટ્યુશન વાળાને હાથ જોડો કે દીકરો દસમામાં આવ્યો

ટેનીસથી ઉંચક્યો ને સ્વીમીંગમાં નાખ્યો,
અર્ધો ભીંજાયો કે સ્કેટિંગમાં નાખ્યો,

સાન્તાક્લોઝ લાવ્યા ને દાદા ભૂલાયા,
ડેડી ને ડેડ કીધું ત્યારે હરખાયા,

ભલે હાંફ્યો ને તોય કહ્યું, “દોડો !” કે દીકરો દસમામાં આવ્યો.

દીકરાને ગમશે શું, એ ક્યાં વિચાર્યું !
આપણી જ ઇચ્છાનું ભારણ વધાર્યું,

ઢાળ જોઈ દોડ્યા ને દોડાવ્યે રાખ્યું,
એક ઘડી થોભી એ ન વિચાર્યું –
આ દીકરો કે રેસ તણો ઘોડો ! કે દીકરો દસમામાં આવ્યો.

હાલરડાં ગાઈ જેને હેતે સુવાડ્યો,
કાચી નીંદરમાંથી એને જગાડ્યો,

ભણતરના ભાર તણો થેલો ઉપાડ્યો,
આંખો ન ઉઘડી ત્યાં ચોપડો ઉઘાડ્યો !

એ તો સપનું જોવામાં પડે મોડો કે
દીકરો દસમામાં આવ્યો.
સઘળાને નંબર વન શાને બનાવવા ?
આટલા વિદ્વાનોને ક્યાં જઈ સમાવવા ?

સાથે મળી સૌ બેસો વિચારવા
ક્યાં સુધી છોકરા ને રોબો બનાવવા ?

કૈક એની મરજી પર તો છોડો કે દીકરો દસમામાં આવ્યો.

ટકા ઓછા આવશે તો લોકો શું કહેશે,
લોકોની લાય ભોગ છોકરાનો લેશે,

કરગરતા મા-બાપો ભિક્ષુક ને વેશે,
ભણતરની આ હાલત ઋષીઓના દેશે ?

કોક વિરલા હવે આ વિષચક્ર તોડો કે
દીકરો દસમામાં આવ્યો.

- તુષાર શુકલ

જીવી લઇએ ...

✍🏻 Very Nice Poem ...

હું પણ રિસાયો, અને તું પણ
રિસાયેલી હોઇસ તો મનાવસે કોણ ?

આજે તિરાડ છે,
કાલે ખાઈ થશે તો એને ભરશે કોણ ?

હું પણ ચુપ ને તું પણ ચુપ,
તો આ ખામોશી તોડસે કોણ ?

દરેક નાની નાની વાતો પર ખોટું લગાવશું,
તો આ સબંધ નિભાવશે કોણ ?

દૂર થઇને તું પણ દુખી અને હું પણ દુઃખી,
તો પહેલો હાથ આગળ વધારશે કોણ ?

તું પણ રાજી નથી કે હું પણ નહિ,
તો એક બીજાને ....
માફ કરીને આગળ વધશે કોણ ?

એક અહંમ મારામાં અને એક અહંમ તારામાં,
તો આ અહંમ ને હરાવશે કોણ ?

કોને જીવન મળ્યું છે સદા માટે, 
તો આ પળમાં એકલા રહેશે કોણ ?

કોઈક દિવસ બેમાં થી એક ની આંખો
હંમેશા માંટે બંધ થઇ ગઈ,
તો પછી
પસ્તાવો કરશે કોણ ?

આ બધાનો જવાબ છે
       માત્ર આપણે *"બે જ"*,
ચાલ જેટલી પણ પલો મળી છે
*જીવી લઇએ ...*

એકબીજાની સાથે 
એકબીજાના પ્રેમમાં 
એકબીજાની યાદમાં..

કોણ કહે છે......
આજે મન મનમાં વેર છે,
સંબંધો ની સુવાસ ઠેર ઠેર છે .

*"સંબંધો*" તો ઈશ્વર ની દેન છે,
બસ નિભાવવાની રીતોમાં
💕 *થોડો થોડો ફેર* છે. 💞

એ ડાયરી ની કથા..

પતિ-પત્નીના જીવનને સ્પર્શ કરતી એક સરસ વાત જે સંસાર ત્યાગી ચુકેલા એક જૈન મુની પાસે સાંભળી હતી

લગ્નની પચીસી વટાવી ચૂકેલું એક દંપતી લગ્નની વર્ષગાંઠની પૂર્વ સંધ્યાએ એક બીજા સામે બેસીને એક બીજાના ગમા - અણગમાની ફરિયાદ કરે છે, ત્યાં પતિ એક સરસ પ્રસ્તાવ મુકે છે :

"આપણે બંને એક બીજાને એક એક નોટબૂક ભેટ આપીએ - તે નોટબૂકમાં આપણે રોજેરોજ એક બીજાની કયી વાત ના ગમી તે ટાંકતા રહેવાનું અને આવતી વર્ષગાંઠે એકબીજા સામે બેસીને એક બીજાની ખામીઓ વાંચવાની.... વર્ષ દરમ્યાન જે ખામી નજર આવે - આગામી વર્ષોમાં પ્રયત્ન કરવાનો તે ખામીઓ દુર કરવાનો - તે ભૂલનું પુનરાવર્તન ના થાય તે જોવાનું !!"

પતિની આ વાત સાંભળી પત્ની પણ સંમત થઈ અને એક બીજાને નોટેબૂક્ની   આપ - લે કરી લીધી.......

વર્ષ વીતતું ગયું....વાતો - ભૂલો - ખામીઓ લખાતી રહી....

એક વર્ષના વહાણાં વાઈ ગયા....

ફરી લગ્નની વર્ષગાંઠે પતિ - પત્ની સામસામે બેઠા... એક બીજાની નોટબુકની આપ - લે કરી લીધી....

પહેલ આપ પઢો...ની હુંસાતુંસી જામી....આખરે મહિલા પ્રથમના ધોરણે પત્નીએ લખેલી નોંધ પતિએ વાંચવાની શરુઆત કરી...

પ્રથમ પાનું....બીજું પાનું...ત્રીજું પાનું...

ફિલ્મ જોવાનો વાયદો કરી મોડા આવ્યા....
બહાર જમવાનો વાયદો કરી ના લઇ ગયા....
મારા પિયરીયા આવ્યા ત્યારે સારી રીતે વાત ના કરી
મારા માટે ભંગાર સાડી ઉપાડી લાવ્યા...

આવી અનેકો રોજ-બરોજની ફરિયાદી પતિદેવે વાંચી....

પતિની આંખોમાંથી અશ્રુઓની ધાર વહેવા માંડી....

આખરે છેલ્લું પાનું પૂરું કરી પતિએ પત્નીને કહ્યું :

"તારી બધી ફરિયાદો હું કબુલ કરું છું અને આગામી વર્ષોમાં તેનું પુનરાવર્તન ન થાય તેનું હું ધ્યાન રાખીશ.....

હવે પત્નીએ પતિની રોજનીશીના પાના ફેરવવા શરુ કર્યા....

પ્રથમ દિવસ....બીજો દિવસ....ત્રીજો દિવસ....કોરું ધાકોર....પછી...
બે ચાર દિવસો એક સાથે ફેરવ્યા.....ત્યાં પણ કોરું ધાકોર.....
મહિના ફેરવ્યા.... ત્યાં પણ કોરું ધાકોર.......
આખરે પત્નીએ કંટાળી વર્ષનું છેલ્લું પાનું ખોલ્યું...
ત્યાં પતિએ લખ્યું હતું....

"હું તારા મોઢે ગમે તેટલી ફરિયાદો કરું પણ તે મારા માટે કરેલા ત્યાગ અને આપેલા અનહદ પ્રેમ બાદ જેને યાદ રાખી હું લખી શકું તેવી કોઈ ખામી દેખાઈ નથી.- તારા પ્રેમ અને ત્યાગે તારી બધી ખામીઓને મારી નજરમાં આવવા જ દીધી નથી......તું દરેક ભૂલ અને ખામીઓથી પર છે...કેમકે તે મારી અક્ષમ્ય ખામીઓ પછી પણ દરેક ડગલે અને પગલે તેં મારો સાથ આપ્યો છે....મારા પડછાયાનો વાંક ક્યાં દેખાય મને.....

હવે અશ્રુની ધારનો વારો પત્નીનો હતો. તેને પતિના હાથમાંથી પોતાની રોજનીશી લઇ તેને કચરા ટોપલીમાં સ્વાહા કરી દીધી.....સાથે સાથે ગમા - અણગમાઓને પણ....

નવપલ્લિત બની...નવપરણિત યુગલની જેમ મહેકી ઉઠ્યું તેમનું જીવન - જીવનની ઢળતી સંધ્યાએ....

એક - બીજાની ખામીઓ શોધવાને બદલે એક - બીજાએ પરસ્પર શું ત્યાગ કર્યું તેનો વિચાર માત્ર આપના જીવનને નવપલ્લિત કરી મુકે છે....

તું તારી જિંદગી જીવ....

*એક સમજવા જેવી વાર્તા.*

બાપુજી પોતાની પતરાની પેટીમાં ધીમે ધીમે સમાન ભરી રહ્યા હતા. ઘર માં આજે અજીબ સન્નાટો હતો. મારી એમને મદદ કરવાની જરા પણ હિંમત નહોતી ચાલી રહી. જીયા રસોડામાં સવારનો ચા અને નાસ્તો બનાવી રહી હતી. મારી અને બાપુજીની આંખ જોઈને કોઈ પણ કહી શકે કે અમારા બંનેમાંથી રાત્રે કોઈ નહોતું સુઈ શક્યું. નિર્ણય મારોજ હતો અને હું બહુ મોટી ભૂલ કરી રહ્યો હોય એવું લાગી રહ્યું હતું. બાપુજીએ મારી સામે જોયું અને મારુ દર્દ કળી ગયા હોય એમ કહ્યું કે દીકરા આ સારુંજ છે ને, હું મારી ઉંમરના મિત્રો સાથે રહીશ, ત્યાં મારુ ધ્યાન રાખવા વાળા પણ ઘણા હશે, તારી ચિંતા થોડી ઓછી થશે, તે મારા માટે કેટલું કર્યું છે, હવે તું તારી જિંદગી જીવ એમ કહેતા કહેતા એની આંખમાં થી એક ડૂસકું લેવાઈ ગયું. મારા માટે ત્યાં ઉભું રહેવું ભારે પડી રહ્યું હતું માટે હું બહાર નીકળવા લાગ્યો ત્યાં પિતાજીએ કહ્યું બેટા તારી બા નો ફોટો જરા ઉતારી દે ને, હું લઇ જાવા માંગુ છું. ફોટો ઉતારતી વખતે હું બાની આંખોમાં આંખો નો મેળવી શક્યો. હું જાણે મારીજ નજરમાંથી ઉતરી રહ્યો હોય એવું લાગી રહ્યું હતું. છેલ્લી ઘડીએ બા બાપુજીનું ધ્યાન રાખજે એટલુંજ માંગીને ગઈ હતી અને એમાં હું પાછળ પડી રહ્યો હતો. બાપીજીએ એની જિંદગી દરમ્યાન મારી પાછળ ઘણો ભોગ આપ્યો હતો. મને ભણાવવા માટે ગામમાં જમીન ગીરવે મૂકી હતી, બાના ઘરેણાં પણ વેંચી નાખ્યા હતા. મેં શહેરમાં ફ્લેટ લીધો ત્યારે મેં જીદ કરીને ગામડાની બધીજ પ્રોપર્ટી વેંચાવી નાંખી હતી પરંતુ આજે એનાજ ઘરમાંથી હું એને બે દખલ કરી રહ્યો હતો. જિયા થોડીક મોર્ડન ખ્યાલની હતી. અમારી ઓળખાણ કોલેજ દરમ્યાન થઇ હતી. બા બાપુજી શરૂઆતમાં અમારા સંબંધોની વિરુદ્ધ હતા પરંતુ હું એકનો એક હોવાથી એને માનવું પડ્યું હતું.
બા અને બાપુજી થોડા જુનવાણી વિચારોના હોવાથી જિયા સાથે ક્યારેક નાના નાના મતભેદ થતા હતા જેથી જિયાના મનમાં પણ બા અને બાપુજી પ્રત્યે થોડી કડવાશ હોય એવું મને લાગતું હતું. બાના ગયા બાદ બાપુજી ઘણા એકલા પડીગયા હતા. હું અને જિયા આ કારણે અમારા દીકરા સાથે લોન્ગ વેકેશનમાં જઈ શકતા નહતા. ઘણી વાર સાંજે પાર્ટીમાં બહાર ફરવા જતા પહેલા બાપુજીની વ્યવસ્થા કરવી પડતી જે જિયાને થોડું નડતર રૂપ લાગતું. એનેજ મારા મનમાં બાપુજીને વૃધ્ધાશ્રમ માં મુકવાનો વિચાર ભર્યો હતો અને મને કન્વીન્સ કર્યો હતો કે બાપુજીને નહિ ફાવે તો આપણે એકાદ મહિનામાં પાછા લઈ આવશું. હું વિચારોમાં ખોવાયેલો હતો ત્યાંજ ફોનની રિંગ વગડી. મારા સાળાનો ફોન હતો. મેં ફોન ઉપાડતા સામેથી એણે કહ્યું કે મારા સસરા જિયાના પિતા મારી અને જિયા સાથે વાત કરવા માંગે છે. મેં એમને ફોન આપવા કહ્યું. હું અત્યારે કોઈ વધારે વાત કરવાના મૂડમાં નહતો એટલે મોટેભાગે ચૂપ રહેવાનું નક્કી કર્યું હતું. એણે વાત શરૂ કરી. કેમ છો દીકરા, સારું છે ને, તમારા બંનેની બહુ યાદ આવી રહી હતી. વસંતલાલની તબિયત કેમ છે, સારીજ હશે. આજકાલ મને ઘરમાં બહુ એકલું એકલું લાગે છે તો દીકરા અને વહુએ સલાહ આપી કે મારે મારી ઉંમરના મિત્રો સાથે સમય વિતાવવો જોઈએ. સારુંજ છે ને, મારા કારણે બિચારા ક્યાંય જઈ આવી શકતા નથી, બોલતા બોલતા એમનાથી રોવાઈ ગયું. મને પણ સમજતા વાર ન લાગી કે શું બાબત છે પણ હું એમને કોઈ આશ્વાશન આપી શકવાની સ્થિતિમાં ન હતો. મેં જિયાને બોલાવીને એને ફોન આપી દીધો, એમના પિતાનો ફોન આવ્યો હોવાથી એ ખૂબ ખુશ હતી પરંતુ 2જ મિનિટમાં એના ચહેરાના રંગ ઉડી ગયો. એ સામો કોઈ જવાબ આપી નહોતી શકતી જે હું બરોબર સમજી શકતો હતો. છેલ્લે એને માત્ર એટલુ કહ્યું કે હું ભાઈ સાથે કાલે વાત કરીશ આ બાબતમાં. ફોન પત્યા પછી એણે સજળ નેત્રે મારી સામે જોયું અને ફોન ટેબલ પરજ મૂકીને બાપુજીના રૂમમાં ગઈ. હું પણ પાછળ પાછળ ગયો. એણે બાપુજીને કહ્યું, બાપુજી રાત્રે રસોઈમાં શુ બનાવું? બાપુજીએ આઘાત સાથે એની સામે જોયું અને પૂછ્યું આજે નથી જવાનું? જિયાએ કહ્યું ના અને ક્યારેય નથી જવાનું. બાપુજીના ચહેરા ઉપર આઘાત અને આનંદની મિશ્રિત લાગણીઓ હું જોઈ રહ્યો હતો. હું પણ મારા આંસુ ન રોકી શક્યો. રૂમમાં એક અજબની શાંતિ હતી. મેં શાંતિનો ભંગ કરતા બોલ્યો કે લાપસી બનાવો, બા હંમેશા સારા પ્રસંગે બનાવતી. જિયા હસતા હસતા રસોડામાં ચાલી ગઈ. મેં પણ એક સ્મિત સાથે અને બાની આંખમાં જોઈને એમનો ફોટો પાછો ટાંગી દીધો. ફોટામાં બા મને આ વખતે ખુશ જણાતાં હતા. બાપુજી બમણી ઝડપથી પેટીમાંથી સમાન કાઢી રહ્યા હતા.

  *✍ તુષાર ભાનુશાલી*
        *( મંગે પરિવાર )*