કોનુ સન્માન કરીએ ?

🌹 *આજનો પ્રેરક પ્રસંગ* 🌹

⬇  કોનુ સન્માન કરીએ ?
એક રાજાને એવો વિચાર આવ્યો કે મારે મારા રાજ્યના વિકાસમાં મહત્વનું યોગદાન આપનાર વ્યક્તિનું સન્માન કરવું છે. રાજાએ આ માટે પ્રધાનમંડળની બેઠક બોલાવી. રાજાએ પ્રધાનોનું સુચન માંગ્યું કે મારે કોનું સન્માન કરવું જોઈએ ?

એક પ્રધાને ઉભા થઈને કહ્યું , "આપણે સાહિત્યકારનું સન્માન કરવું જોઈએ કારણકે એ વિચારો દ્વારા આપણને બધાને જીવન જીવતા શીખવે છે".

બીજા પ્રધાને કહ્યું, "આપણે કલાકારનું સન્માન કરવું જોઈએ કારણકે એ આપણને મનોરંજન પૂરું પાડીને હતાશામાંથી બહાર કાઢે છે".

ત્રીજા પ્રધાને કહ્યું, "આપણે ઇજનેરનું સન્માન કરવું જોઈએ કારણકે એના લીધે જ આટલો વિકાસ થયો છે આ રસ્તાઓ, ડેમો, મોટામોટા મકાનો, જાત જાતના યંત્રો અને ભૌતિક સુવિધાઓ ઇજનેરના કારણે જ મળી છે".

ચોથાએ કહ્યું, "આપણે ડોકટરનું સન્માન કરવું જોઈએ કારણકે એ નવું જીવન આપે છે". પાંચમા પ્રધાને કહ્યું," મારા મંતવ્ય મુજબ તો ઉદ્યોગપતિનું સન્માન થવું જોઈએ કારણકે એના કારણે જ અનેકને રોજગારી મળે છે અને રાજ્યને આવક પણ મળે છે".

બધા પ્રધાનોના જુદા જુદા સુચન સાંભળીને રાજા મૂંઝાયા. આ બધા લોકોનો ખરેખર રાજ્યના વિકાસમાં અદભૂત ફાળો હતો એટલે કોનું સન્માન કરવું એ મોટી મૂંઝવણ હતી.

રાજાએ રાજ્યના સૌથી અનુભવી અને વડીલ પ્રધાનને એમનો અભિપ્રાય આપવા માટે જણાવ્યું જે હજુ સુધી મૌન બેસીને બધાની વાત સાંભળી રહ્યા હતા. સિનિયર પ્રધાને કહ્યું,"મહારાજ, આ માટે આપે મને એક કલાકનો સમય આપવો પડે. હું એક કલાક બહાર જઈને આવું પછી મારો અભિપ્રાય આપું". રાજાએ આ માટે અનુમતિ આપી.

રાજ્યના સૌથી વડીલ પ્રધાન સભા છોડીને જતા રહ્યા અને કલાક પછી ફરી પાછા આવ્યા. એમની સાથે કોઈ વૃદ્ધ સ્ત્રી પણ હતી. વૃદ્ધ સ્ત્રીને જોતાંજ સભામાં બેઠેલા મોટાભાગના પ્રધાનોના ચહેરા પર સ્મિત આવ્યું. આ બધા પ્રધાનો એમની જગ્યા પરથી ઉભા થયા અને પેલી વૃદ્ધ સ્ત્રીને પગે લાગ્યા.

રાજાને પણ આશ્વર્ય થયું કે હું બધાને પગાર આપું છું પણ કોઈ પ્રધાન મને પગે લાગતા નથી અને આ સ્ત્રીને કેમ પગે લાગ્યા ?"

રાજાએ પ્રધાનોને આ સ્ત્રી કોણ છે એમ પુછતાં જ બધા પ્રધાનોએ જવાબ આપ્યો, "રાજા સાહેબ, આ અમારા શિક્ષિકાબેન છે અમે આ બહેન પાસે ભણેલા છીએ. આજે અમે જે કઈ પણ છીએ એ આ બહેને આપેલા જ્ઞાનને કારણે જ છીએ".

રાજાએ સિનિયર પ્રધાનની સામે જોઈને પૂછ્યું, "મને સમજાઈ ગયું કે રાજ્યના વિકાસમા સૌથી અગત્યનું યોગદાન કોનું છે ? સાહિત્યકાર, કલાકાર, ઈજનેર, ડોકટર કે ઉદ્યોગપતિ આ બધાનો રાજ્યની સુખાકારીમાં અમૂલ્ય ફાળો છે પણ આ બધાને ઘડવાનું કામ શિક્ષક કરે છે માટે શિક્ષકના સન્માનમાં આ તમામનું સન્માન આવી જાય".

   મિત્રો, આજે આપણે બધા જે કંઈ છીએ એમાં આપણા પુરુષાર્થની સાથે શિક્ષકની પ્રેરણા પણ જવાબદાર છે. શિક્ષક સમાજને ઘડવાનું કામ કરે છે..
    🙏🙏🙏🙏🙏

બહેન અને ફોઈ

બહેન અને ફોઈ.....

પાપા જોર થી બોલે છે. પ્રિન્સ દોડી ને આવે છે અને પૂછે છે… શું વાત છે પાપા ?

પાપા- તને ખબર નહીં આજે તારી બહેન ઘરે આવી રહી છે. આ વખતે એ તેનો જન્મ દિવસ આપણી સાથે ઉજવશે. એટલે જલ્દી જા અને તારી બહેન ને લઈ આવે અને હા સાંભળ તું આપણી નવી ગાડી લઈ ને જજે જે આપણે કાલે જ ખરીદી છે. એને સારું લાગશે.

પ્રિન્સ ,  પણ મારી એ ગાડી તો મારો મિત્ર આજે સવારે જ લઈ ગયો. અને તમારી ગાડી પણ ડ્રાઇવર  એ કહી ને લઈ ગયો કે બ્રેક ચેક કરાવવી છે.

પિતા – તું સ્ટેશન પર તો જા કોઈ ની ગાડી લઈ ને કે ટેક્સી કરી ને. તને જોઈ એ ખુશ થશે.
પ્રિન્સ ,એ બાળકી થોડી છે કે એકલી આવી નહીં શકે? આવી જશે ટેક્સી કે ઓટો લઈ ને ચિંતા ન કરો.

પાપા , તને શરમ ન આવી આવું બોલતા , ઘર માં ગાડીઓ હોવા છતાં ઘર ની છોકરી ટેક્સી કે ઓટો માં આવશે ?

પ્રિન્સ ,  સારું તો તમે ચાલ્યા જાઓ મારે કામ છે હું નહીં જાઉં.

પાપા , તને તારી બહેન ની જરા પણ ચિંતા નથી ? લગ્ન થઈ ગયા તો બહેન પરાઈ થઈ ગઈ ? શું એને આપણા બધા નો પ્રેમ પામવા નો હક નથી ? તારો જેટલો અધિકાર છે આ ઘર પર એટલો જ તારી બહેન નો છે. કોઈ પણ દીકરી લગ્ન થયા બાદ પરાઈ નથી થઈ જતી.

પ્રિન્સ , પણ મારી માટે તો એ પરાઈ જ થઈ ગઈ છે આ ઘર પર ફક્ત મારો જ અધિકાર છે. અચાનક પિતા નો હાથ ઉઠવા જ જતો હતો ત્યાં  મા આવી જાય છે. મમ્મી , તમે કંઈક શરમ તો કરો જુવાન દીકરા પર હાથ ઉઠાવવા જઈ રહ્યા છો.

પિતા , તે સાંભળ્યું નહીં કે એને શું કીધું ? એની બહેન ને પરાઈ કહે છે. હંમેશા એનું ધ્યાન રાખતી ,એની પોકેટ મની થી બચાવી અને કંઈક ને કંઈક ખરીદી રાખતી. વિદાય સમયે એને સૌથી વધુ ગળે મળી ને રડી હતી. અને આજે આ એને પરાઇ કહે છે.

પ્રિન્સ , હસ્યો અને બોલ્યો ફઇ નો પણ આજે જ જન્મદિવસ છે ને. એ પણ ઘણી વાર આ ઘર માં આવ્યા છે અને હંમેશા ઓટો થી જ આવ્યા છે. તમે ક્યારેય ગાડી લઈ અને તેને લેવા નથી ગયા. માન્યું આજે એ તંગી માં છે પણ પેહલા તો ખૂબ અમીર હતા. તમને મને અને આ ઘર ને દિલ ખોલી અને સહાયતા કરી હતી. ફઇ પણ આ જ ઘર માંથી વિદા થયા છે તો રશ્મિ દીદી અને ફઇ માં ફરક કેવો. રશ્મિ મારી બહેન છે તો ફઇ તમારી.

પાપા તમે મારા માર્ગદર્શક છો તમે મારા હીરો છો. પણ આ વાત ને લઈ હું હંમેશા રડું છું. ત્યાં જ બહાર ગાડી ઉભી રહેવા નો અવાજ આવ્યો.
ત્યાં સુધી પાપા પ્રિન્સ ની વાતો સાંભળી પશ્ચયાતાપ કરતા હતા. અને બીજી બાજુ પ્રિન્સ. ત્યાં જ પ્રિન્સ ની બહેન દોડતી અંદર આવી અને મમ્મી પાપા ને ગળે મળી. પણ એમના ચેહરા જોઈ એ બોલી પડી કે શું થયું પાપા?

પાપા ,  તારો ભાઈ આજે મારા પાપા બની ગયા.
રશ્મિ , એ પાગલ નવી ગાડી ખૂબ મસ્ત છે , ડ્રાઇવર ને પાછળ બેસાડી હું ચલાવતી આવી છું. અને કલર પણ બૌ મસ્ત છે. પ્રિન્સ , happy birthday to you દીદી  આ ગાડી તમારી છે અમારા તરફ થી તમને બર્થડે ગિફ્ટ. સાંભળતા બહેન ઉછળી પડી. અને ત્યાં જ ફઇ અંદર આવ્યા.

ફઇ , શું ભાઈ તમે પણ ? ન કોઈ ફોન , ન કોઈ ખબર એમ નેમ જ ગાડી મોકલી આપી તમે , ભાગી ને આવી હું ખુશી થી. એવું લાગ્યું કે પાપા આજે પણ જીવતા છે.  અને વધુ માં બોલ્યા કે હું કેવી ભાગ્યશાળી છું કે મને પિતા જેવો ભાઈ મળ્યો છે. ઈશ્વર કરે મને દરેક જન્મ માં આ જ ભાઈ મળે. પાપા મમ્મી ને સમજાય ગયું કે આ બધું કામ પ્રિન્સ એ જ કર્યું છે.

પણ આજે એક વખત સંબંધો ને મજબૂતી થી જોડતા જોઈ અને અંદર થી ખુશ થઇ અને રડવા લાગ્યા. એમને પૂરો ભરોસો આવી ગયો કે એમના ગયા બાદ પ્રિન્સ સંબંધો  સાચવશે. દીકરી અને બહેન એ બંને અનમોલ શબ્દ છે.

જેમની ઉંમર ખૂબ નાની હોય છે. કારણકે લગ્ન બાદ દીકરી અને બહેન કોઈ ની પત્ની અને કોઈ ની ભાભી અને કોઈ ની બહેન બની જાય છે.
લગભગ છોકરીઓ એટલે જ પિયરે આવે છે એમને ફરી દીકરી અને બહેન શબ્દ સાંભળવા નું મન થતું હોય છે.

જિંદગી ત્યારે જીવવા જેવી લાગે છે...

*જિંદગી ત્યારે જીવવા જેવી લાગે છે...*

ભરચક કામની વચ્ચે, ઘરેથી ફોન કરીને કોઈ ‘ક્યારે આવે છે ?’
એવું પૂછે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

ગાલ પર પડતો ઉદાસીનો પહેલો વરસાદ, કોઈ પોતાના પાલવથી લૂછે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

જ્યારે કોઈને કશું પણ કહ્યા વિના,
કોઈ આપણને પૂછે કે - "કેમ આજે ઉદાસ છે ?"
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

જ્યારે હાથ પકડીને પાસે બેસીને કોઈ સમજાવે કે - "તું મારા માટે 'ખાસ' છે !"
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

અંધારું ઊંચકીને ઘરે લાવીએ...
પણ રસોડામાંથી 'મમ્મી' નામનું અજવાળું બોલે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

જ્યારે ઉજાગરા વખતે કોઈ બાજુમાં બેસીને કહે - "ચાલ, હું તારી સાથે 'જાગું'  છું..."
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

લોન ઉપર લીધેલી ખુશીઓના હપ્તા ગણતી વખતે, કોઈ ખભા પર હાથ મૂકીને - "ભરાઈ જશે" એવું કહે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

ના પાડ્યા પછી પણ પરાણે એક કોળીયો મોઢામાં મૂકી, કોઈ નજીકનો ખાસ મિત્ર "ખવાય જશે" એવું કહે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

જ્યારે વર્ષો જુનો મિત્ર ફોન કરીને કહે કે - "ચાલને યાર, એક વાર પાછા 'મળીએ'..."
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

જ્યારે કોઈ સાંજે ઉદાસ હોઈએ, ને આરતી ટાણે મંદિરમાં એક 'પ્રાર્થના' સાંભળીએ...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

બે ટંક અનાજ માટે ફૂટપાથ પર બેસીને, 'ફૂલો વેચતી' કોઈ બીજાની જિંદગી જોઈએ...
ત્યારે આપણી જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !

હોસ્પિટલના ખાટલા પર 'મૃત્યુ સામે' તલવારો ખેંચતી, કોઈ બીજાની જિંદગી જોઈએ...
ત્યારે આપણી જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે..

આ કવિતા વાંચીને, ચહેરા પર 'સ્મિત' આવી જાય...ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે...

*ચાલ ને જીવી લઈએ જિંદગી કારણ જિંદગી જીવવા જેવીજ છે.*