Stay beautiful

What makes you beautiful?

At the naughty age of 50... We had our school reunion...one of my friend mentioned - look at the girls..they are still looking so beautiful 😍...even today,I skipped a heart beat  looking at my crush ..😀. But the boys are looking so old...many are bald with protruding tummies & shrunken faces ...😔

Made me think...what makes a person beautiful? Is it just looks?

Obviously it's nice to look good...it may boost ones confidence & social interactions ...but is it enough?

I guess there is a vast difference between 'looking' beautiful  & 'being' beautiful...

A lady who has disfigured her body during pregnancy ...now she is struggling with her complexes...
..but yet she is the source of unconditional love for family ...is  beautiful...

A bald, obese man who is facing multiple professional challenges...yet he is the source of rock solid support for the family...is a beautiful person...

A working lady ...stressing herself out with balancing work & home... still finds time for her ill mother in law neglecting her taunts...is beautiful 😊

The fragrance of love & care spread by them is far superior to any strong perfume ...

Eventually the beauty of body will fade one day...but the beauty of soul will not...

Personally....how you ' look' matters for first few minutes...but how you 'are' ..matters lifetime...😊

Stay beautiful 😍

Written by
*Amitabh bachchan*
After his School reunion

ઉઠાવી ન શક્યો.

છે ફરજ પ્રેમની સાચી તે બજાવી ન શક્યો,
રહ્યો હું મુંગો છતાં ભેદ છુપાવી ન શક્યો.

જોતજોતામાં મેં દુનિયાને મનાવીય લીધી,
તમે કારણ વિના રૂઠ્યા છો,મનાવી ન શક્યો.

ઝાડ તો રોપી શક્યો મારા જીવન-ઉપવનમાં,
ફૂલ કોઈ એની ઉપર હાથે ખિલાવી ન શક્યો.

જિંદગી વેડફી દીધી તેનું કારણ એ છે,
તક હતી એટલી મોટી કે પચાવી ન શક્યો.

સામે મંઝિલ હતી જોયા કીધી,જોયા જ કીધી;
હતી હિંમતમાં ઊણપ,પગ હું ઉઠાવી ન શક્યો.

એના અન્યાયની વાતો તો ઘણી કીધી ‘મરીઝ’,
હતા દુનિયાના જે ઉપકાર ગણાવી ન શક્યો.

... मरीज

તો શું થયું?

ચાલ, સાથે બેસી કાગળ વાંચીએ,
વીત્યાં વર્ષોની પળેપળ વાંચીએ.
છે બરડ કાગળ ને ઝાંખા અક્ષરો,
કાળજીથી ખોલીને સળ વાંચીએ.
પત્ર સૌ પીળા પડયા તો શું થયું?
તાજે તાજું છાંટી ઝાકળ વાંચીએ.
કેમ તું રહી રહીને અટકી જાય છે?
મન કરી કઠ્ઠણ ને આગળ વાંચીએ.
પત્રના શબ્દો ચહેરાઈ ઝાંખા થયા,
આંખથી લુછી લઈ જળ, વાંચીએ.
લ્યો, ટકી રહી છે હજી થોડી સુવાસ,
શ્વાસમાં ઘુંટીને પીમળ વાંચીએ.
માત્ર આ પત્રો સીલકમાં રહી ગયા,
કંઈ નથી આગળ તો પાછળ વાંચીએ.


–ભગવતીકુમાર શર્મા–


એવું કેમ છે ?

હમણાં કશું લખાતું નથી એવું કેમ છે ?
ખુદને મળી શકાતું નથી એવું કેમ છે ?

ઝાકળની જેમ ક્ષણમાં ઊડી જઈશ હું છતાં
એ ફૂલને અડાતું નથી એવું કેમ છે ?

રાખી શકું છું સૂર્યમુખી જેવી દૂરતા
ને તો ય ત્યાં ટકાતું નથી એવું કેમ છે ?

એની નજીક વર્ષો લગોલગ રહીને પણ
અંતર હજુ મપાતું નથી એવું કેમ છે ?

પાણીની જેમ સરકી જવું છે, ખબર છતાં
એની ગલી વળાતું નથી એવું કેમ છે ?

બસ આંસુ આંખમાંથી વહેતા મૂકી શકું
ના પૂછ કે હસાતું નથી એવું કેમ છે ?

~~ મેગી અસનાની ~

મને સારું લાગે છે..

*મને સારું લાગે છે*

મને સારું લાગે છે મર્દ સાથે મુકાબલો ના કરવામાં અને એનાથી એક સ્ટેપ કમજોર રહેવામાં
મને સારું લાગે છે જ્યારે ક્યાંક બહાર જતી વખતે એ મને કહે છે "ઉભી રહે! હું તને લઇ જઉં છું કે પછી હું તારી સાથે આવું છું"
મને સારું લાગે છે જ્યારે એ એક કદમ મારાથી આગળ ચાલે છે અસલામત અને ખતરનાક રસ્તા પર એની પાછળ પાછળ એના કદમોના નિશાન પર ચાલતા ચાલતા એ અહેસાસ થાય છે કે એને મારો ખ્યાલ ખુદથી પણ વધુ છે
મને સારું લાગે છે જ્યારે નીચેથી ઉપર તરફ ચઢતા અને ઉપરથી ઢાળવાળા રસ્તા તરફ જતાં એ પાછળ વળી વળીને મને ચઢવા અને ઉતરવામાં મદદ કરવા માટે વારંવાર એનો હાથ આપે છે
મને સારું લાગે છે જ્યારે કોઈ મુસાફરી પર જતી કે આવતી વખતે સામાનનો બધો જ ભાર એ પોતાના બંને ખભા પર કોઈ ખચકાટ વગર ઉઠાવી લે છે અને હંમેશા ભારે વસ્તુ ને ખસેડતા વખતે એ કહે છે કે "તું રહેવા દે. આ મારું કામ છે"
મને સારું લાગે છે જ્યારે મારા દુ:ખને આંસુઓમાં વહાવી દેવા માટે પોતાનો મજબૂત ખભો આપે છે અને દરેક કદમ પર પોતે સાથે હોવાનો વિશ્વાસ અપાવે છે.
મને સારું લાગે છે જ્યારે ખરાબ હાલતમાં મને પોતાની ફરજ માનીને સહારો આપવા માટે મારી આગળ ઢાલ બનીને ઉભો રહી જાય છે અને કહે છે કે "ડરીશ નહીં, હું તને કંઈ જ નહીં થવા દઉં"
મને સારું લાગે છે જ્યારે ઠંડીની મોસમમાં મને એક બાજુ બેસાડીને પોતે સ્ટેશન પર ગાડી ની રાહ જુએ છે
મને સારું લાગે છે જ્યારે જરુરીયાતની દરેક વસ્તુ મને ઘરે જ લાવીને આપી દે છે જેથી મારે ઘરની ફરજોની સાથે સાથે બહાર જવાની તકલીફ ના ઉઠાવવી પડે અને લોકોના ખરાબ હરકતો નો સામનો ના કરવો પડે
મને સારું લાગે છે જ્યારે રાત્રે અગાશી પર મારી સાથે આકાશમાં તારા ગણતી વખતે મને ઠંડી લાગી જશે એ ડરથી પોતાનો કોટ ઉતારીને મારા ખભા પર નાખી દે છે
મને સારું લાગે છે જ્યારે એ પારકી નજરોથી બચવા માટે મને સમજાવ્યા કરે છે અને પોતાનો હક જતાવતા કહે છે કે "તું ફક્ત મારી છે."
પણ અફસોસ આપણામાંથી કેટલીક છોકરીઓ આ તમામ ખુશી આપે એવા અહેસાસ ફક્ત એક મર્દ સાથે બરાબરીનો મુકાબલો કરવાના કારણ થી ખોઇ દે છે
પછી જ્યારે મર્દ એ માની લે છે કે સ્ત્રી એનાથી ઓછી નથી ત્યારે એ મદદ માટે હાથ લંબાવવાનુ છોડી દે છે ત્યારે આવી ખૂબસૂરત પળો એક એક કરીને જિંદગીમાંથી ઓછી થતી જાય છે.
અને પછી જિંદગી બે-રંગ અને બેમતલબી બનીને પોતાની ખુશીઓ ખોઇ દે છે

*Note:-* લગ્ન પછી જિંદગીમાં એકબીજાથી મુકાબલો નહીં પણ એકબીજા પ્રત્યે પ્રેમ હોવો જોઈએ.  એકબીજા પ્રત્યે આદર-ભાવ હોવો જોઈએ..!!