સોક્રેટીસના શિષ્યએ મોટી દુકાન(મોલ)ની શરૂઆત કરી. આ દુકાનની મુલાકાતે સોક્રેટીસને લાવ્યા અને કહ્યું સાહેબ અહી એકવીસ હજાર વસ્તુઓ એક જગ્યાએ જ મળે છે. આપને જે જરૂરી હોય તે બેજીજક લઈ લેજો.
સોક્રેટીસ હસ્યા અને બોલ્યા મને આમાંથી એક પણ વસ્તુ જીવવા માટે જરૂરી નથી લાગતી અને મને એ વાતનું આશ્ચર્ય થાય છે કે માણસો બીન જરૂરી એકવીસ હજાર વસ્તુ વાપરે છે. વાર્તા પુરી થઈ....,,
હવે અહીંથી આપણી વારતા શરૂ થાય છે. આપણે આવી અનેક બીનજરૂરી વસ્તુ વગર ઘડી પણ ચલાવી નથી શકતા. ઓડોનીલ જેવા એરફ્રેશનર વગર કેટલા જણાંનો શ્રવાસ રૂંધાઈ ગયો છે? હારપીક વગર કોની લાદીમાં ધોકડ ઉગી ગઈ છે? ફેશવોશ વગર કઈ બાયને મુછુ ઉગી નીકળી છે? હોમ થીએટર લાવી કયો મરદ કલાકાર બની ગયો છે? કંડીશનરથી કોના વાળ પંચોતેર વરસે મુલાયન ને કાળા રહી ગયા? ડાઈનીંગ ટેબલ વગર જમવા બેસનાર ને શું ઘુટણનો વા થયો છે? હેન્ડવોશ વગર આપણા કયા ડોસાને કરમીયા થયાં હતા? ડિઓડન્ટ છાંટીને નીકળયા પછી આપણને કેટલા દોડી દોડી સુંઘવા આવે છે?
કુદરતની તમામ વ્યવસ્થાઓ સામે આપણે ચેલેન્જ કરીએ છીએ.. બાકી બગલો કયા શેમ્પુથી નહાય છે? મોરલાનો રંગ અકબંધ રાખવા કયુ વોશ કંડીશનર વાપરે છે? મીંદડીને કેદી મોતીયા આવી ગયા? સસલાના વાળ કોઈ દી બરડ અને બટકણાં જોયા છે? કઈ બકરીનાં દાંતમાં કેવીટી થઈ છે? ઈનહેલર કે બામ વગર પણ કુતરાનું નાક ગંધ સુગંધ પારખે જ છે. અલાર્મ વગર કુકડો ઉઠે જ છે. મધમાખીને હજી ઈન્સ્યુલીનનુ ઈંજેકશન લીધા વગર સુગર કંટ્રોલમાં જ છે. સીસીટીવી કેમેરા વગર કઈ ટીટોડીના ઈંડા ચોરાઈ ગયા છે?
આજકાલના માણસને દુખી કરવો બહુ સહેલો છે. માણસ પૈસા ખર્ચી ને દુખી થવાની ચીજો ખરીદી લાવે છે. નેટ બંધ કરો તો દુખી, લાઈટ જાય તો દુખી, ગાડીના એક પૈડામાંથી હવા કાઢી નાખો તો દુખી, મોબાઈલનું ચાર્જર બગડે દુખી, ટીવીનો કેબલ કપાઈ તો દુખી, મચ્છર મારવાની અગરબતી ન મળે તો દુખી, બહેનોને યોગ્ય મેકઅપ ના મળે તો દૂખી,કપડાંની જોડીનું મેચીંગ ના મળે તો દુખી. આ વર્તમાનમાં માણસને દસ મીનીટમાં વીસ પ્રકારે દુખી કરી શકાય. જયારે ડુંગળીના દડા સાથે બે રોટલા દબાવી પીલુડીને પેઢે પાણાનું ઓશીકું કરી સુઈ જાય એને દુખી કરવો હોય તો ખુદ ચૌદભૂવનના માલીકને આવવું પડે. જેમ સગવડતા વધે એમ દુખી થવાની તકોમાં ઉમેરો થતો રહે છે..
મારે નેટ બાર વાગ્યે પુરૂ થાય છે પછી વાટકી એક વાઈફાઈ માગવા જવું પડે અને દૂખી થવું પડે એ પહેલાં ટુંકાવી અપલોડ કરી નાખું...
🌹 🌹 🌹 🌹
