એક ઓરડામાં મીણબત્તીનો પ્રકાશ ફેલાઈ રહ્યો હતો, એક ખૂણામાં
અગરબત્તી પણ ચૂપચાપ સળગી રહી હતી. અગરબત્તીને જોઈને
મીણબત્તીને અભિમાન થયું...
તેણે તિરસ્કાર પૂર્વક અગરબત્તીને કહ્યું,''જો,હું કેટલી ભાગ્યશાળી
છું..ચારે તરફ મારો પ્રકાશ કેવો ફેલાઈ રહ્યો છો, બધાની નજર મારી
સામે જ રહે છે...''
અગરબત્તીએ નમ્રતાથી કહ્યું, ''બહેન તારી વાત સાચી પણ મુશ્કેલીના
સમયે સાહસપૂર્વક ટકી રહેવું પણ જરૂરી છે, સાચી પરીક્ષા મુશ્કેલીમાં જ
થતી હોય છે... પરંતુ મીણબત્તી પોતાના ચમકતા પ્રકાશની મસ્તીમાં
મસ્ત હતી...
એટલામાં પવનનો સપાટો આવ્યો અને એકજ ઝપાટામાં મિણબતી
બુઝાઈ ગઈ.પરંતુ અગરબતી હજુ પણ સળગતી હતી.તેણે પોતાની
પ્રખરતા વધારી દીધી અને વધું તિવ્રતાથી તેની સુવાસ ચોતરફ પ્રસરી ગઇ.
હજુ સુધી મૌન રહેલા ઓરડાના અવકાશે હવે કહ્યું, '' હવાનો સપાટો
જેના અસ્તિત્વને ખતમ કરી દે એવી ચમક શું કામની? ''
પોતાની પાસે જે શક્તિ હોય તેનો અહંકાર ક્યારેય કરવો નહિ.બીજાને આપણે કેટલા ઉપયોગી બનીએ છીએ તે મહત્વનું છે...
